Thyrozol, cena i dostępność w aptekach

• wykazujesz nadwrażliwość na tiamazol, inne pochodne tionamidu lub na którąkolwiek substancję czynną preparatu, 
• posiadasz zmiany w obrazie krwi obwodowej (granulocytopenię),
• przed rozpoczęciem leczenia stwierdzono u Ciebie cholestazę niespowodowaną przez nadczynność tarczycy, 
• wcześniej występowało u Ciebie uszkodzenie szpiku po leczeniu tiamazolem lub karbimazolem,
• w przeszłości wystąpiło ostre zapalenie trzustki po podaniu tiamazolu lub proleku karbimazolu,
• cierpisz na dziedziczną nietolerancję galaktozy, niedobór laktazy typu Lapp lub zespół złego wchłaniania, ze względu na obecność laktozy w preparacie,
• pacjent ma mniej niż 2 lata,
• przebyłeś ostre zapalenie trzustki w przeszłości.
  

• W kobiet w wieku rozrodczym przed rozpoczęciem leczenia należy wykluczyć ciążę.
• U pacjentów z dużym wolem tarczycy, wywołującym nacisk na tchawicę, należy zachować ostrożność, ponieważ istnieje niebezpieczeństwo powiększenia wola. W tej grupie leczenie powinno trwać możliwie krótko oraz przebiegać pod szczególną obserwacją. 

Tabletki należy połknąć w całości, popijać odpowiednią ilością płynu. W czasie początkowej terapii nadczynności tarczycy dużymi dawkami leku, porcje dobowe można podzielić na kilka dawek i stosować je w regularnych odstępach czasu. 

W zależności od ciężkości choroby i spożycia jodu, leczenie u osób dorosłych zazwyczaj rozpoczyna się od dawki dobowej tiamazolu od 10 do 40 mg.

• Opisywano występowanie agranulocytozy u 0,3 do 0,6% przypadków. Objawami są zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie gardła, gorączka. Zazwyczaj agranulocytoza pojawia się w trakcie pierwszych tygodni leczenia, lecz może wystąpić również po kilku miesiącach od rozpoczęcia terapii. Zalecana jest ścisła kontrola morfologii krwi, zarówno przed jak i w trakcie leczenia. W przypadku wystąpienia któregoś z objawów, konieczna jest konsultacja z lekarzem i wykonanie morfologii krwi. W razie potwierdzenia agranulocytozy, lek należy natychmiast odstawić.
• Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną metodę antykoncepcji w trakcie leczenia tiamazolem.
• Zbyt duże dawki leku mogą prowadzić do objawowej niedoczynności tarczycy i powiększenia wola z powodu wzrostu stężenia TSH.

Niedobór jodu nasila odpowiedź tarczycy na tiamazol, natomiast nadmiar jodu ją osłabia. Dalsze bezpośrednie interakcje z innymi lekami nie są znane. Należy pamiętać, że w nadczynności tarczycy metabolizm i eliminacja innych produktów leczniczych mogą być przyspieszone. Procesy te ulegają normalizacji wraz z przywróceniem prawidłowej czynności tarczycy. W razie potrzeby, należy zmodyfikować dawkę.

Istnieją dowody na to, że wyrównanie nadczynności tarczycy może doprowadzić do normalizacji nasilonego działania antykoagulantów u pacjentów z nadczynnością tarczycy.

• Bardzo często: skórne reakcje alergiczne różnego stopnia (świąd, wysypka, pokrzywka). W większości przypadków mają one łagodny przebieg i ustępują w czasie dalszego leczenia.
• Często: bóle stawów.
• Niezbyt często: agranulocytoza, która może pojawić się dopiero po kilku tygodniach lub miesiącach od rozpoczęcia leczenia i wymaga odstawienia leku. W większości przypadków następuje samoistna poprawa.
• Rzadko: gorączka polekowa, zaburzenia smaku takie jak: zmienione odczuwanie smaku lub jego brak, mogą cofnąć się po zakończeniu terapii, normalizacja trwa zazwyczaj kilka tygodni.
• Bardzo rzadko: trombocytopenia, pancytopenia, uogólniona limfadenopatia, autoimmunologiczny zespół insulinowy, polineuropatia, ostry obrzęk ślinianek, pojedyncze przypadki żółtaczki cholestatycznej i toksycznego zapalenia wątroby, które ustępują zazwyczaj po odstawieniu leku, łysienie, toczeń rumieniowy indukowany lekiem, ciężkie postaci skórnych reakcji alergicznych.

• substancja czynna: 5 mg, 10 mg lub 20 mg tiamazolu,
• substancje pomocnicze: krzemionka koloidalna bezwodna, stearynian magnezu, hypromeloza, talk, celuloza, skrobia kukurydziana, laktoza jednowodna, karboksymetyloskrobia sodowa; otoczka: dimetikon 100, makrogol 400, dwutlenek tytanu (E171), tlenek żelaza (E172).

• Ulotka
• Charakterystyka Produktu Leczniczego