Jak działa Madopar 62,5 mg?
Nie używaj Madopar 62,5 mg, jeśli:
- masz nadwrażliwość na lewodopę, benzerazyd lub na jakąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w preparacie,
- jesteś osobą, która nie ukończyła 25. roku życia,
- jesteś kobietą w ciąży lub w wieku rozrodczym, która nie stosuje skutecznej metody antykoncepcji,
- stwierdzono u Ciebie zaburzenia endokrynologiczne, z pogorszeniem czynności nerek, wątroby lub serca,
- cierpisz na zaburzenia psychiczne,
- masz jaskrę z wąskim kątem przesączania,
- stosujesz jednocześnie nieselektywne inhibitory monoaminooksydazy (MAO).
Na co zwrócić uwagę przed użyciem Madopar 62,5 mg?
- Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku Madopar u osób z zaburzeniami tętnic wieńcowych, zaburzeniami rytmu lub niewydolnością serca. W tej grupie należy uważnie monitorować czynność serca w czasie rozpoczęcia terapii, a następnie regularnie w czasie jej trwania.
- Podczas rozpoczęcia leczenia oraz w trakcie zwiększania dawki zaleca się ścisłe monitorowanie pacjentów z czynnikami ryzyka niedociśnienia ortostatycznego.
- U pacjentów z chorobą Parkinsona występuje większe ryzyko czerniaka w porównaniu do ogólnej populacji. Z tego powodu wskazane jest regularne badanie skóry u dermatologa.
Jak stosować Madopar 62,5 mg?
- Tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej powinny być zalane niewielką ilością wody (ok. 25-50 ml). Tabletka rozpada się szybko i całkowicie w ciągu kilku minut, tworząc białą zawiesinę.
- Ponieważ na dnie szybko gromadzi się osad, zaleca się zamieszać zawiesinę tuż przed wypiciem. Przygotowaną zawiesinę należy zużyć w ciągu 30 minut od sporządzenia.
- Madopar należy przyjmować na 30 minut przed posiłkiem lub godzinę po posiłku.
- Leczenie produktem Madopar powinno być rozpoczynane stopniowo, dawkę należy dobierać indywidualnie i ustalać tak, by uzyskać maksymalny efekt.
- W chorobie Parkinsona zaleca się rozpoczęcie leczenia od dawki 62,5 mg 3-4 razy na dobę. Średnia dawka podtrzymująca odpowiada 125 mg podawanym od 3-6 razy na dobę.
- W zespole niespokojnych nóg maksymalna dawka dobowa leku Madopar nie powinna być większa niż 500 mg. Wówczas lek przyjmuje się doustnie, na godzinę przed pójściem spać, w zalecanej dawce zazwyczaj ok. 125 mg, przy czym dokładne dawkowanie powinno być ustalone przez lekarza.
Na co zwrócić uwagę podczas stosowania Madopar 62,5 mg?
- U osób predysponowanych mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości - jeśli się pojawią, należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza.
- W trakcie leczenia zaleca się okresowe kontrolowanie czynności wątroby, nerek i układu krążenia oraz wykonywanie morfologii krwi.
- Nie wolno nagle odstawiać leku Madopar, gdyż może to powodować potencjalnie zagrażający życiu stan przypominający złośliwy zespół neuroleptyczny (wysoka gorączka, sztywność mięśni, zmiany psychiczne). W przypadku wystąpienia takich objawów pacjent powinien natychmiast zgłosić się do lekarza.
- Wszystkich pacjentów należy dokładnie monitorować pod kątem wystąpienia depresji, zmian psychologicznych czy myśli samobójczych w trakcie leczenia Madoparem.
- U pacjentów z cukrzycą należy często badać stężenie glukozy we krwi i odpowiednio dostosowywać dawki leków przeciwcukrzycowych.
- Jednoczesne spożywanie produktów bogatych w białko może osłabiać działanie leku.
Czy mogę łączyć Madopar 62,5 mg z innymi lekami?
- Leki neuroleptyczne, opioidy i preparaty przeciwnadciśnieniowe zawierające rezerpinę hamują działanie leku Madopar.
- Nie należy stosować leku Madopar z lekami sympatykomimetycznymi takimi jak: epinefryna, norepineryna, amfetamina, izoproterenol, ponieważ lewodopa może nasilać ich działanie.
- Podawanie produktu Madopar należy przerwać 12-48 godzin przed zabiegiem chirurgicznym wymagającym znieczulenia ogólnego przy użyciu halotanu, w związku z możliwością wystąpienia zaburzeń rytmu serca i wahań ciśnienia krwi.
- Metoklopramid zwiększa szybkość wchłaniania lewodopy.
- Domperidon może zwiększać biodostępność lewodopy poprzez stymulację opróżniania żołądka.
- Siarczan żelaza zmniejsza stężenie lewodopy w osoczu i przez to może przyczynić się do osłabienia jej działania.
- Jeżeli u pacjentów stosujących nieselektywny, nieodwracalny inhibitor MAO pożądane jest leczenie Madoparem, od zakończenia stosowania MAO do rozpoczęcia przyjmowania Madoparu musi upłynąć co najmniej dwa tygodnie.
- Dopuszcza się jednoczesne stosowanie selektywnych inhibitorów MAO-B (selegiliny, rasagiliny) i MAO-A (moklobemidu). Należy jednak wówczas bardzo uważnie ustalać dawkę lewodopy, indywidualnie u każdego pacjenta.
- U pacjentów przyjmujących Madopar mogą występować fałszywie dodatnie wyniki odczynu Coombsa.
Czy mogę łączyć Madopar 62,5 mg z alkoholem?
Czy po zastosowaniu Madopar 62,5 mg mogę prowadzić pojazdy?
Czy mogę stosować Madopar 62,5 mg będąc w ciąży?
Czy po zastosowaniu Madopar 62,5 mg mogę karmić piersią?
Jakie działania niepożądane mogą wystąpić po zastosowaniu Madopar 62,5 mg?
- bóle i zawroty głowy,
- biegunka, nudności, wymioty,
- zwiększone ciśnienie krwi,
- suchość w jamie ustnej,
- zapalenie oskrzeli,
- świąd, wysypka,
- zaostrzenie zespołu niespokojnych nóg,
- zaburzenia smaku i apetytu,
- pobudzenie, halucynacje, urojenia,
- pobudzenie,
- arytmia,
- senność, nagłe napady snu,
- zwiększone pobudzenie seksualne i libido,
- zmiany zabarwienia języka, śliny zębów i błony śluzowej jamy ustnej.
Składniki Madopar 62,5 mg
- substancje czynne: 50 mg lewodopy i 12,5 mg benzerazydu (w postaci chlorowodorku),
- substancje pomocnicze: kwas cytrynowy bezwodny, skrobia kukurydziana żelowana, celuloza mikrokrystaliczna, magnezu stearynian.
Jak przechowywać Madopar 62,5 mg?
Źródła
- Charakterystyka Produktu Leczniczego
- Ulotka
Dokładamy wszelkich starań, aby nasz artykuł jak najlepiej oddawał dostępne informacje, ale nie można go traktować jako konsultacji farmaceutycznej. Przed zażyciem leku należy przeczytać ulotkę, a w przypadku pytań skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Wszystkie podane w artykule nazwy produktów oraz zdjęcia są przykładowe i nie stanowią żadnej formy reklamy. Wszystkie prawa autorskie do artykułu są zastrzeżone przez GdziePoLek.pl sp. z o.o.