Neoparin, cena i dostępność w aptekach

Enoksaparyna sodowa hamuje działanie czynników krzepnięcia krwi. Po aplikacji wykazuje silny efekt przeciwzakrzepowy, zapobiegając powiększaniu się już istniejących oraz powstawaniu nowych zakrzepów we krwi. Stosuje się go:

• w profilaktyce przed i po zabiegach chirurgicznych;
• u pacjentów unieruchomionych lub mających ograniczoną możliwość poruszania się;
• w niestabilnej dławicy piersiowej;
• u osób używających dializatora (zapobiega tworzeniu się skrzepów w rurkach dializatora);
• po zawale mięśnia sercowego.

• jesteś uczulony na enoksaparynę sodową, inną heparynę drobnocząsteczkową lub jakikolwiek składnik leku;
• stwierdzono u Ciebie w przeszłości małopłytkowość poheparynową, czyli poważny spadek liczby krwinek odpowiedzialnych za krzepnięcie krwi, po przyjęciu heparyny;
• cierpisz na wrzody żołądka lub dwunastnicy;
• przebyłeś w niedawnym okresie zabieg chirurgiczny mózgu lub oka albo wylew krwi do mózgu;
• występuje u Ciebie ryzyko nasilonego krwawienia.

Wszystkie dokładnie opisane przeciwwskazania znajdziesz w ulotce.

• czy masz wszczepioną zastawkę serca;
• cierpisz na zapalenie wsierdzia, czyli zakażenie błony wyściełającej od wewnątrz serce;
• masz nadciśnienie tętnicze lub cukrzycę;
• masz powyżej 65 lat;
• masz problem z wątrobą lub nerkami;
• borykasz się z niedowagą lub nadwagą;
• stosujesz leki, które mogą powodować krwawienie;
• masz podwyższone stężenie potasu we krwi;
• planowane jest u Ciebie znieczulenie podpajęczynówkowe, zewnątrzoponowe lub nakłucie lędźwiowe.

Jeżeli występuje u Ciebie którykolwiek z wymienionych wyżej punktów, użycie leku skonsultuj z lekarzem lub farmaceutą. Środki ostrożności są dokładnie wypisane w ulotce dla pacjenta.

• zazwyczaj lek podawany jest przez lekarza lub pielęgniarkę;
• w przypadku konieczności samodzielnego podawania należy pamiętać, że podaje się go podskórnie, nie wolno podawać leku domięśniowo;
• w pewnych przypadkach (po niektórych operacjach czy zawale serca) lek podawany jest dożylnie;
• lek może być również podawany podczas dializy;
• przed samodzielnym użyciem, koniecznie przeczytaj instrukcję użycia ampułko-strzykawki w ulotce dla pacjenta.

• wykonuj regularne badania krwi, w szczególności kontroluj liczbę płytek krwi oraz stężenie potasu;
• kontroluj zmiany w miejscu wstrzyknięcia preparatu, czy nie pojawiają się krwiaki, miejscowe podrażnienia.

Poinformuj lekarza o wszystkich stosowanych lekach. W szczególności nie powinieneś łączyć Neoparin z poniżej wymienionymi:

• warfaryna - lek stosowany do rozrzedzania krwi;
• kwas acetylosalicylowy, klopidogrel i inne leki przeciwzakrzepowe;
• wstrzyknięcia dekstranu - preparat krwiozastępczy;
• niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak: ibuprofen, diklofenak, ketorolak;
• prednizolon, deksametazon lub inne leki stosowane w leczeniu astmy, reumatoidalnego zapalenia stawów;
• sole potasu, leki moczopędne lub inne zwiększające stężenie potasu we krwi.

Najczęściej występujące działania niepożądane:

• krwawienia;
• podwyższone wartości enzymów wątrobowych;
• różowe plamy, zasinienie, ból w miejscu wstrzyknięcia;
• swędząca, zaczerwieniona skóra, wysypka;
• obniżona liczba krwinek czerwonych i podwyższona liczba płytek krwi;
• bóle głowy.

Wszystkie dokładnie wymienione działania niepożądane preparatu znajdziesz w ulotce dla pacjenta.

Neoparin zawiera substancję czynną enoksaparynę sodową w dawkach:

• 2000 j.m. (20 mg)/0,2 ml w 1 ampułkostrzykawce;
• 4000 j.m. (40 mg)/0,4 ml w 1 ampułkostrzykawce;
• 6000 j.m. (60 mg)/0,6 ml w 1 ampułkostrzykawce;
• 8000 j.m. (80 mg)/0,8 ml w 1 ampułkostrzykawce;
• 10 000 j.m. (100 mg)/1 ml w 1 ampułkostrzykawce.

Preparat zawiera również wodę do wstrzykiwań jako substancję pomocniczą.

• przechowuj preparat w temperaturze poniżej 25°C;
• w lodówce (2-8°C) można przechowywać nie dłużej niż 1 miesiąc, nie zamrażać;
• lek przechowuj w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.