Mirtor, cena i dostępność w aptekach

• jesteś uczulony na mirtazapinę lub którykolwiek ze składników leku,
• obecnie lub w ciągu ostatnich 2 tygodni stosowałeś leki z grupy inhibitorów monoaminooksydazy typu A lub B (IMAO typu A, IMAO typu B).

• Lek zawiera aspartam, który jest źródłem fenyloalaniny i może być szkodliwy dla chorych na fenyloketonurię. Pacjenci cierpiący na wspomnianą chorobę powinni omówić tę kwestię przed rozpoczęciem stosowania leku.
• Warto poinformować krewnych lub przyjaciół o depresji oraz poprosić ich o przeczytanie ulotki dołączonej do opakowania, aby mogli zaobserwować ewentualne niepokojące zmiany w zachowaniu.
• Szczegółową listę schorzeń, o których musisz poinformować lekarza przed rozpoczęciem przyjmowania leku, znajdziesz w ulotce dla pacjenta.

• Lek należy przyjmować codziennie o tej samej porze, najlepiej w pojedynczej dawce wieczorem. Lekarz może jednak zalecić przyjmowanie leku w dwóch dawkach podzielonych - rano i wieczorem. Większą dawkę należy przyjmować wówczas wieczorem.
• Tabletka szybko się rozpada. Należy ją połknąć, popijając wodą.
• Aby uniknąć rozkruszenia tabletki ulegającej rozpadowi w jamie ustnej, nie należy naciskać na kieszonkę, w której znajduje się tabletka. Szczegółowa instrukcja odnośnie wydobywania tabletki z blistra, wraz z objaśnieniami w formie obrazków, znajduje się w ulotce dołączonej do opakowania.

• Lek zaczyna działać po 1-2 tygodniach stosowania, a po upływie 2-4 tygodni może nastąpić poprawa samopoczucia. Jeśli po 2-4 tygodniach leczenia nie nastąpiła poprawa lub czujesz się gorzej, powinieneś zwrócić się do lekarza.
• We wczesnym etapie przyjmowana leku może zwiększyć się ryzyko samobójstwa. Pacjentów przejawiających skłonności samobójcze przed rozpoczęciem lub w trakcie leczenia, należy poddać ścisłej obserwacji, szczególnie w początkowej fazie leczenia.
• Nagłe przerwanie terapii, nawet jeżeli objawy depresji minęły, może powodować nudności, zawroty głowy, pobudzenie lub lęk i ból głowy. Objawy te nie wystąpią podczas stopniowego odstawiania leku, dlatego zmniejszenie dawki leku lub zakończenie leczenia zawsze należy konsultować z lekarzem.

Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego nie należy stosować leku w skojarzeniu z inhibitorami monoaminooksydazy, do których należą m.in. moklobemid i tranylcypromina (leki przeciwdepresyjne) oraz selegilina (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona). Nie należy również rozpoczynać stosowania leku Mirtor przed upływem 2 tygodni od zakończenia przyjmowania leków ze wspomnianej grupy.

Należy zachować ostrożność stosując Mirtor w skojarzeniu z następującymi lekami:

• selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) (stosowane w leczeniu depresji),
• wenlafaksyną (stosowana w leczeniu depresji i zaburzeń lękowych),
• nafazodonem (lek przeciwdepresyjny)
• L-tryptofanem (składnik suplementów diety na poprawę nastroju),
• tryptanami (stosowane w leczeniu migreny),
• tramadolem, morfiną (silne leki przeciwbólowe),
• linezolidem, erytromycyną (antybiotyki),
• błękitem metylenowym (stosowany w celu obniżenia wysokiego stężenia methemoglobiny we krwi),
• karbamazepiną, fenytoiną (leki przeciwpadaczkowe),
• ketokonazolem (lek przeciwgrzybiczy),
• preparatami zwierającymi ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum),
• inhibitorami proteazy HIV (stosowane w leczeniu HIV/AIDS),
• lekami stosowanymi w leczeniu gruźlicy (np. ryfampicyną),
• lekami stosowanymi w leczeniu wrzodów żołądka (np. cymetydyną),
• benzodiazepinami (stosowanymi w leczeniu bezsenności),
• lekami stosowanymi w leczeniu schizofrenii (np. olanzapiną),
• lekami stosowanymi w leczeniu alergii (np. cetyryzyną).

Szczegółowa lista pozostałych leków, przy których należy zachować szczególną ostrożność podczas równoczesnego przyjmowania Mirtor, znajduje się w ulotce dla pacjenta.

Lek należy do kategorii C w klasyfikacji FDA leków stosowanych w ciąży, co oznacza, że może być stosowany w ciąży tylko wtedy, gdy korzyści wynikające z leczenia przewyższają potencjalne zagrożenie dla płodu.

Jeśli jesteś w ciąży, planujesz lub podejrzewasz, że możesz być w ciąży - przed zastosowaniem leku skonsultuj się z lekarzem.

Badania na zwierzętach oraz ograniczone badania u ludzi wykazują, że lek jest wydzielany w bardzo niewielkich ilościach z mlekiem.

Decyzja o tym, czy należy kontynuować lub zaprzestać karmienia piersią lub czy kontynuować bądź zaprzestać terapii lekiem, powinna być podjęta przez lekarza.

Jeśli wystąpi którykolwiek z poniższych ciężkich działań niepożądanych, powinieneś przerwać przyjmowanie leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem:

• uczucie pobudzenia lub podniecenia (mania),
• żółte zabarwienie gałek ocznych lub skóry,
• napady padaczkowe (drgawki),
• myśli o samookaleczeniu czy samobójstwie,
• ciężkie reakcje skórne,
• objawy zespołu serotoninowego, będącego stanem wywołanym zbyt dużą ilością serotoniny w mózgu, objawiającego się m.in. nagłą gorączką, poceniem się, zwiększoną częstością akcji serca, biegunką, skurczami mięśni, dreszczami, niepokojem, zmianą nastroju czy utratą przytomności.

Ponadto, jeśli w czasie stosowania leku wystąpią u Ciebie objawy infekcji, takie jak gorączka, ból gardła czy owrzodzenia jamy ustnej, należy odstawić lek i natychmiast skonsultować się z lekarzem. W rzadkich przypadkach objawy te mogą być oznaką zaburzeń wytwarzania krwinek przez szpik kostny, dlatego należy wykonać badania krwi.

Pacjenci w podeszłym wieku są często bardziej wrażliwi na działania niepożądane leków przeciwdepresyjnych.

Szczegółową listę działań niepożądanych wraz z ich opisem i częstością występowania znajdziesz w ulotce dla pacjenta.

• substancja czynna: mirtazapina (15mg, 30 mg, 45 mg),
• substancje pomocnicze: krospowidon, mannitol, celuloza mikrokrystaliczna, aspartam, aromat truskawkowo-guaranowy, aromat miętowy, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.

• Mirtor, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej - ulotka dołączona do opakowania,
• Mirtor, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej - Charakterystyka Produktu Leczniczego.