Metformin, cena i dostępność w aptekach

Metformina obniża stężenie glukozy we krwi na drodze działania trzustkowego i pozatrzustkowego.

Trzustkowe działanie polega na łączeniu się leku z właściwym dla siebie receptorem w trzustce (narządzie produkującym i wydzielającym insulinę), co powoduje wyrzut hormonu. Ten mechanizm wskazuje jednoznacznie, że Metformin może być stosowana pod warunkiem, iż trzustka produkuje insulinę. Sam lek nie wpływa na produkcję insuliny, a jedynie na jej wyrzut do krwi.

Pozatrzustkowe działanie związane jest natomiast z wpływem metforminy na zmniejszenie produkcji glukozy przez wątrobę, spowolnieniem wchłaniania glukozy z jelita oraz zwiększeniem wrażliwości mięśni na insulinę, dzięki czemu glukoza jest lepiej przez nie wykorzystywana.

• jesteś uczulony na metforminę lub którąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w leku Metformin,
• cierpisz na ostrą kwasicę metaboliczną (mleczanową, cukrzycową lub ketonową),
• chorujesz na niewydolność lub zaburzenia funkcji nerek lub wątroby,
• cierpisz na choroby, które wiążą się z ryzykiem uszkodzenia czynności nerek (np. odwodnienie, ciężkie zakażenie),
• jesteś uzależniony od alkoholu lub przebyłeś ostre zatrucie alkoholowe,
• wykryto u Ciebie choroby, które mogą powodować niedotlenienie tkanek (np. niewydolność oddechowa lub serca, zawał mięśnia sercowego w niedalekiej przeszłości lub wstrząs),
• lek nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci.

Ponieważ metformina jest wydalana przez nerki, przed rozpoczęciem leczenia oraz regularnie w trakcie leczenia należy oznaczać klirens kreatyniny, w celu sprawdzenia prawidłowej funkcji nerek.

Stosując lek Metformin warto również pamiętać o przestrzeganiu diety cukrzycowej (niskowęglowodanowej), a w przypadku nadwagi, także diety niskokalorycznej.

Lek należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza.

Zwykle stosowana dawka, to 1 tabletka 2 lub 3 razy na dobę, w trakcie lub po posiłku.

• Jednoczesne przyjmowanie glikokortykosteroidów podawanych doustnie lub miejscowo wraz z lekiem Metformin, może osłabiać hipoglikemizujące (obniżające poziom cukru) działanie leku.
• Równoczesne stosowanie leków pobudzających receptory beta-2-andrenergiczne (stosowane w leczeniu astmy) również może podwyższać stężenie glukozy we krwi.
• Zastosowanie leków moczopędnych (diuretyki pętlowe), np. furosemidu, może zaburzać czynność nerek i zwiększać ryzyko kwasicy mleczanowej, która u cukrzyków powoduje wysoką (nawet 50%) śmiertelność. Dlatego w tej grupie pacjentów, stosowanie leków moczopędnych w monoterapii lub w połączeniu z lekami przeciwcukrzycowymi, nie jest wskazane.
• Jednoczesne przyjmowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny (stosowane w leczeniu nadciśnienia i chorób serca) wraz z lekiem Metformin, może prowadzić do zbyt dużego obniżenia poziomu cukru we krwi. Łącząc leki z tych grup należy ściśle przestrzegać dawkowania oraz monitorować poziom cukru we krwi.

Wśród działań niepożądanych leku Metformin najczęściej występują:

• zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, takie jak: bóle brzucha, wzdęcia, wymioty, nudności, utrata apetytu,
• zaburzenia smaku.

Rzadziej opisano również:

• reakcje skórne: rumień, świąd, pokrzywkę,
• kwasicę mleczanową.

• substancja czynna: 500 mg chlorowodorku metforminy,
• substancje pomocnicze: rdzeń tabletki: powidon (K30), krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian; ptoczka: hypromeloza (E464), makrogol 400, barwnik dwutlenek tytanu (E171).