Madopar 125 mg, cena i dostępność w aptekach

• Lewodopa jest prekursorem dopaminy. Wykazuje zdolność przenikania przez barierę krew-mózg i jako prolek jest stosowana w celu zwiększenia stężenia dopaminy w ośrodkowym układzie nerwowym.
• Benserazyd stanowi inhibitor obwodowej dekarboksylazy aromatycznych L-aminokwasów. Zapobiega przekształceniu lewodopy w dopaminę w obwodowym układzie nerwowym, zmniejszając jej działania niepożądane.

• masz nadwrażliwość na składniki preparatu,
• cierpisz na niewyrównane zaburzenia endokrynologiczne (np. guz chromochłonny nadnercza), zaburzenia czynności nerek, wątroby, serca, zaburzenia psychiczne z objawami psychotycznymi oraz jaskrę z zamkniętym kątem przesączania,
• masz mniej niż 25 lat.

Tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej powinny być zalane niewielką ilością wody (25-50 ml). Tabletka rozpada się szybko tworząc w ciągu kilku minut białą zawiesinę. Tuż przed wypiciem zawiesinę należy zamieszać i zużyć w ciągu pół godziny od jej sporządzenia.

We wczesnym stadium choroby Parkinsona zaleca się rozpoczęcie leczenia od 1 kapsułki produktu Madopar 62,5 mg 3-4 razy na dobę. Dawkowanie leku należy stopniowo zwiększać. Jako dawkę podtrzymującą stosuje się preparat Madopar 125 mg podawany po 1 tabletce 3-6 razy na dobę.

• Zaleca się zażywanie preparatu na 30 minut przed posiłkiem lub godzinę po posiłku, co ułatwia wchłanianie leku i zapewnia szybszy początek działania. Posiłki wysokobiałkowe zmniejszają wchłanianie leku Madopar.
• W przypadku, gdy wystąpią niepożądane objawy ze strony układu pokarmowego zaleca się zażywanie leku z niskobiałkowym posiłkiem (np. biszkoptami) lub popijając napojem.
• Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną metodę antykoncepcji podczas kuracji lekiem Madopar.
• U osób z jaskrą z otwartym kątem przesączania należy regularnie kontrolować ciśnienie śródgałkowe, ponieważ lewodopa może je podwyższać.
• Podczas kuracji lekiem Madopar powinno się regularnie monitorować czynność serca, nerek, wątroby oraz poziom cukru we krwi.
• Należy regularnie kontrolować morfologię krwi, ponieważ może wystąpić agranulocytoza lub pancytopenia. Zaleca się również regularne wizyty u dermatologa, w celu oceny ryzyka wystąpienia czerniaka.
• Podczas kuracji lekiem Madopar należy regularnie oceniać stan psychiczny pacjenta, co do występowania np. objawów depresji.
• Podczas leczenia mogą występować nieoczekiwane napady snu.
• Poproś bliskich o obserwację swojego zachowania. Podczas stosowania leku Madopar mogą wystąpić objawy zaburzeń kontroli impulsów np. hiperseksualność lub kompulsyjne wydawanie pieniędzy.
• U niektórych pacjentów może wystąpić zespół dysregulacji dopaminowej (ang. DDS -Dopamine Dysregulation Syndrome) powodujący zaburzenia poznawania i zachowania. Wynika on z przyjmowania zbyt dużych dawek, przekraczających dawki niezbędne do leczenia niesprawności ruchowej.
• Madopar wpływa na wyniki badań laboratoryjnych takich, jak oznaczenie katecholoamin, kreatyniny, kwasu moczowego, ciał ketonowych i glukozy w moczu.
• Madopar może powodować występowanie fałszywie dodatniego odczynu Coombsa.
• Odstawienie preparatu powinno się odbywać pod ścisłą kontrolą lekarską. Nagłe odstawienie leku może wywołać objawy tzw. złośliwego zespołu neuroleptycznego (objawiającego się np. wysoką gorączką czy sztywnością mięśni).

• Równoczesne stosowanie preparatu z nieselektywnymi inhibitorami monoaminooksydazy (MAO) zwiększa ryzyko przełomu nadciśnieniowego.
• Zastosowanie znieczulenia ogólnego przy użyciu halotanu wymaga odstawienia preparatu Madopar na 12-48 h ze względu na możliwość wystąpienia wahań ciśnienia krwi i zaburzeń rytmu serca.
• Lewodopa zmniejsza aktywność leków przeciwpsychotycznych (np. klozapiny).
• Lewodopa zwiększa aktywność sympatykomimetyków (np. epinefryny).
• Stosowanie inhibitorów COMT (katecholo-O-metylotransferazy), np. entakaponu, może spowodować konieczność zmniejszenia dawki leku Madopar.
• Jednoczesne stosowanie leków antycholinergicznych (np. skopolaminy), amantadyny, selegiliny, agonistów dopaminy (np. bromokryptyny) jest dopuszczalne, chociaż wymaga konieczności dostosowania dawek.
• Siarczan żelaza zwiększa stężenie lewodopy we krwi.
• Metoklopramid, domperidon zwiększają wchłanianie lewodopy.
• Neuroleptyki (np. chlorpromazyna), opioidy (np. morfina), preparaty przeciwnadciśnieniowe (zawierające rezerpinę) hamują działanie leku Madopar.
• Madopar może nasilać działanie leków przeciwnadciśnieniowych.

Do najczęściej występujących działań niepożądanych leku należą:

• zmniejszony apetyt,
• stan splątania,
• senność, bezsenność,
• lęk, halucynacje,
• zaburzenia smaku,
• nudności, wymioty,
• biegunka,
• zmiana zabarwienia śliny, zębów, języka lub błony śluzowej jamy ustnej,
• zmiana obrazu krwi,
• świąd, wysypka,
• niedociśnienie ortostatyczne.

Pełen opis działań niepożądanych, wraz z częstością ich występowania, znajduje się w ulotce dołączonej do opakowania.

• substancje czynne: 100 mg lewodopy, 25 mg benserazydu,
• substancje pomocnicze: bezwodny kwas cytrynowy, żelowana skrobia kukurydziana, celuloza mikrokrystaliczna, stearynian magnezu.

• Ulotka
• Charakterystyka produktu leczniczego