Madopar, cena i dostępność w aptekach

• masz nadwrażliwość na którąkolwiek substancję czynną lub substancje pomocnicze leku,
• masz mniej niż 25 lat,
• masz nieunormowaną chorobę endokrynologiczną, np. guz chromochłonny nadnercza, chorobę Cushinga, nadczynność tarczycy,
• masz zaburzenia pracy nerek lub wątroby,
• chorujesz na choroby serca (np. niewydolność serca, ciężkie arytmie serca).

• Przed rozpoczęciem leczenia należy wykluczyć ciążę.
• U osób z jaskrą należy kontrolować regularnie ciśnienie śródgałkowe.

Dawkowanie leku ustala lekarz.

W leczeniu choroby Parkinsona leczenie rozpoczyna się od najmniejszej dawki, zwiększając ją stopniowo. Zwykle od jednej kapsułki Madopar 62,5 mg 3-4 razy na dobę. Dawka może być zwiększana w oparciu o efekt kliniczny do 300-800 mg lewodopy i 75-200 mg w trzech dawkach podzielonych przez 4 do 6 tygodni. W leczeniu podtrzymującym stosuje się zwykle dawkę 125 mg (100 mg + 25 mg) 3-6 razy na dobę.

W leczeniu zespołu niespokojnych maksymalna dawka leku Madopar nie powinna być większa niż 500 mg. Lek przyjmuje się na pół godziny przed snem.

Kapsułki należy połykać w całości, bez rozgryzania. Lek powinno się zażywać 30 minut przed lub godzinę po posiłku, aby zminimalizować ryzyko interakcji z pożywieniem - zawarta w preparacie lewodopa konkuruje z białkami pochodzącymi z pokarmu o wchłanianie w układzie pokarmowym, a to może prowadzić do osłabionego działania w wyniki zmniejszonej absorpcji.

Dieta bogata w białka opóźnia wchłanianie lewodopy. Działanie takie wykazują również pokarmy zawierające jony wielowartościowe, np. jony żelaza.

W początkowej fazie terapii mogą wystąpić przemijające zaburzenia ze strony układu pokarmowego - można ich uniknąć przyjmując lek z małą porcją pokarmu ubogiego w białko, obficie popijając wodą.

Nie wolno nagle odstawiać preparatu Madopar, ponieważ może to powodować rozwój zagrażającego życiu stanu przypominającego zespół neuroleptyczny.

Stosowanie lewodopy może wywołać senność i nagłe napady snu, nawet podczas codziennych czynności, dlatego pacjenci powinni zachować ostrożność.

• osłabienie działania przy jednoczesnym stosowaniu z lekami neuroleptycznymi, opioidami oraz lekami przeciwnadciśnieniowymi zawierającymi rezerpinę,
• zmniejszenie wchłaniania przy jednoczesnym podawaniu z lekami zobojętniającymi kwas żołądkowy,
• zmniejszenie stężenia w osoczu przy jednoczesnym stosowaniu z siarczanem żelaza,
• zwiększenie szybkości wchłaniania przy jednoczesnym zażywaniu metoklopramidu,
• zwiększenie biodostępności przy jednoczesnym stosowaniu z domperidonem,
• rozwój objawowego niedociśnienia ortostatycznego u pacjentów jednocześnie przyjmujących wcześniej leki przeciwnadciśnieniowe.

Lewodopa może również mniejsza działanie leków przeciwpsychotycznych, nasilać działanie leków sympatykomimetycznych (np. epinefryny, norepinefryny, izoproteprenolu).

Przed wdrożeniem leczenia produktem Madopar, na co najmniej dwa tygodnie wcześniej powinno się odstawić inhibitory MAO, w innym przypadku, u pacjenta może wystąpić przełom nadciśnieniowy.

Jak w przypadku każdego leku, tak i po zażyciu produktu Madopar mogą wystąpić działania niepożądane. Do najczęściej obserwowanych zaliczamy:

• zakażenia pasożytnicze (np. nieżyt nosa, infekcję z gorączką, zapalenie oskrzeli),
• bóle i zawroty głowy, nasilenie zespołu niespokojnych nóg,
• zmiany w EKG, wzrost ciśnienia krwi,
• zaburzenia ze strony układu pokarmowego - suchość w jamie ustnej, biegunka, nudności.

Pełną listę działań niepożądanych można znaleźć w ulotce dołączonej do leku Madopar.

• substancje czynne: 200 mg lewodopy, 50 mg chlorowodorku benserazydu,
• substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, talk, powidok K90, stearynian magnezu, żelatyna, dwutlenek tytanu, żółty tlenek żelaza, czerwony tlenek żelaza, indygotyna.

• Charakterystyka Produktu Leczniczego Madopar 09/2009
• Levodopa. drugs.com; https://www.drugs.com/mtm/levodopa-inhalation.html (data wejścia 22-09-2020)
• Levodopa. DrugBank; https://go.drugbank.com/drugs/DB01235 (data wejścia 22-09-2020)