Aerius, cena i dostępność w aptekach

Aerius jest klarownym, bezbarwnym roztworem doustnym. Jak każdy preparat zawierający w swoim składzie substancję czynną zwaną desloratadyną, produkt ten wywiera działanie przeciwalergiczne. Dlatego też stosowany jest w przypadku profilaktyki i leczenia alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa – zarówno sezonowego, jak i przewlekłego występującego w postaci kataru, swędzenia nosa, czy nadmiernej produkcji wydzieliny z nosa.

Do objawów nieżytu nosa dołączają również często takie symptomy, jak swędzenie podniebienia, swędzenie i zaczerwienienie powiek i/lub spojówek oraz łzawienie oczu. Substancja lecznicza zawarta w leku Aerius niweluje wyżej wymienione objawy. Terapeutyk działa również antyalergicznie w przypadku wystąpienia pokrzywki skórnej jako reakcji na czynniki uczulające, objawiającej się miejscowym swędzeniem skóry.

Mechanizm działania opisywanego leku polega na blokowaniu receptora odpowiedzialnego za wywoływanie reakcji alergicznych. Jest to tzw. receptor histaminowy H1. Jego nazwa pochodzi od substancji chemicznej występującej w organizmie – histaminy, która uczestniczy w generowaniu procesów alergicznych. Pobudzenie receptora histaminowego przez alergeny (wziewne, pokarmowe, kontaktowe lub inne leki) wywołuje objawy alergii, takie jak: nieżyt nosa, zapalenie spojówek i/lub pokrzywkę skórną.

Zahamowanie receptora histaminowego za pomocą leku Aerius zawierającego substancję aktywną desloratadynę prowadzi do zablokowania tworzenia się reakcji alergicznej oraz zaniku wyżej wymienionych objawów. Wkrótce po podaniu leku Aerius, dochodzi do zmniejszenia ilości histaminy znajdującej się w sąsiedztwie receptora histaminowego H1. Substancja aktywna leku odpowiedzialna za to działanie, desloratadyna, jest czynnym farmakologicznie metabolitem (a więc produktem rozkładu) innego leku antyalergicznego – loratadyny.

Następnie, po kilku godzinach od podania farmaceutyku, poziom we krwi innych substancji wywołujących reakcję alergiczną ulega obniżeniu. Są to m.in. niektóre białe krwinki, takie jak eozynofile i bazofile uwalniające ze swoich komórek substancje działające silnie alergicznie, zwane interleukinami.

W efekcie dochodzi do zmniejszenia przepuszczalności naczyń krwionośnych błon śluzowych (w tym m.in. nosa). Działanie leku pojawia się po około pół godziny od podania doustnego oraz utrzymuje się powyżej 24 godzin. Czas, po którym stężenie leku we krwi spada o 50% wynosi 27 godzin.

• jesteś nadwrażliwy na składnik preparatu – desloratadynę lub jej substancje macierzystą – loratadynę,
• chorujesz na ciężką niewydolność nerek,
• chorujesz na rzadką dziedziczną nietolerancję fruktozy, zaburzenia wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedobór izomaltazy sacharozy. 

• Sprawdź ulotkę dla pacjenta zanim zastosujesz Aerius, aby upewnić się, że nie jest on przeciwwskazany w Twoim przypadku oraz aby uchronić się przed ewentualnymi działaniami niepożądanymi leku.
• W przypadku konieczności zastosowania leku Aerius u dzieci między 2 a 5 rokiem życia, należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ dzieci w tym wieku mogą wykazywać spowolniony metabolizm, a więc rozkład leku w organizmie. W efekcie, efekt farmakologiczny zastosowanego leku w tej grupie wiekowej może być wyższy i dłuższy niż oczekiwany.

W zależności od czasu wprowadzenia na rynek farmaceutyczny, wyróżnia trzy rodzaje (tzw. generacje) leków antyhistaminowych działających na receptory histaminowe H1. Leki przeciwhistaminowe pierwszej generacji mogą wywoływać działania niepożądane związane z umiarkowanym wpływem na inne receptory. Natomiast leki antyhistaminowe trzeciej generacji wykazują się silną wybiórczością w stosunku do receptorów H1, nie wywołując objawów niepożądanych. Desloratadyna – składnik leku Aerius należy do wybiórczo działających leków przeciwhistaminowych trzeciej generacji, zwanych również nowymi środkami antyhistaminowymi drugiej generacji.

Zatem, zastosowanie leku nie powoduje przenikania substancji aktywnej farmakologicznie - desloratadyny przez barierę krew-mózg. W związku z tym, lek nie wywiera działania uspokajającego. Efekt ten może się ujawnić w niezwykle rzadkich przypadkach – jednak efekt uspokojenia ma wówczas bardzo niewielkie nasilenie. 

1. Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych - Charakterystyki Produktów Leczniczych (http://leki.urpl.gov.pl/).

2. PubMed - Biblioteka Medycyny Narodowego Instytutu Zdrowia USA (http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed).