Demezon, cena i dostępność w aptekach

• stosując zamierzasz stosować lek przewlekle, a jesteś uczulony na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą leku. W ostrych i nagłych stanach zagrażających życiu nie ma żadnych przeciwwskazań do stosowania leku Demezon,
• cierpisz na układowe zakażenie i bez prowadzonego leczenia przeciwzakaźnego,
• stwierdzono u ciebie samoistną plamicę małopłytkową, nie należy stosować w tym wypadku leku Demezon w podaniu domięśniowym.

Pacjenci chorujący, m.in. na osteoporozę, nadciśnienie, ciężkie choroby psychiczne, cukrzycę, jaskrę, epilepsję, owrzodzenie żołądka, niewydolność wątroby lub nerek, powinni zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku Demezon oraz pozostawać pod kontrolą lekarza przez cały okres leczenia.

Osoby w podeszłym wieku są narażone na większe ryzyko wystąpienia działań niepożądanych leku Demezon. Dlatego powinny pozostawać pod specjalnym nadzorem podczas terapii.

Dawki ustalane są indywidualnie w zależności od schorzenia i reakcji pacjenta na leczenie.

Zwykle stosowana dawka u osoby dorosłej, to od 4 do 16 mg leku na dobę, w wyjątkowych przypadkach 32 mg na dobę. Jednorazowa dawka wynosi od 4 do 8 mg. Dawkę tę można powtórzyć w razie potrzeby w odpowiednich odstępach, kilka razy w ciągu doby.

Ampułkę należy zużyć natychmiast po otwarciu lub jeśli jej zawartość została rozpuszczona w płynach infuzyjnych, zużyć w ciągu 24 godzin, mieszaninę przechowywać w temperaturze pokojowej, nie w lodówce.

• Stosowanie leku Demezon może prowadzić do dodatnich wyników w kontroli antydopingowej.
• Deksametazon może powodować obniżenie nastroju psychicznego, zmiany zachowań oraz występowanie myśli samobójczych. Jeśli pacjent lub jego opiekun zaobserwuje tego typu objawy, należy skontaktować się z lekarzem. 
• Długotrwałe stosowanie leku prowadzi do rozwoju niewydolności kory nadnerczy, która może utrzymywać się przez rok po zakończeniu leczenia. Dlatego po przewlekłym stosowaniu, lek powinien być odstawiany stopniowo, aby uniknąć ostrej niewydolności kory nadnerczy.
• Choroby współistniejące, uraz, czy zabieg operacyjny w trakcie terapii lekiem Demezon mogą wymagać czasowego zmniejszenia dawki leku.
• Podczas stosowania deksametazonu może wystąpić zmniejszona odporność i trudność z lokalizacją infekcji. W trakcie terapii należy unikać kontaktu z osobami cierpiącymi na choroby zakaźne, m.in. na ospę wietrzną, czy odrę.
• Podczas leczenia deksametazonem konieczna jest regularna kontrola ciśnienia tętniczego, zwłaszcza podczas podawania dużych dawek produktu oraz u pacjentów z nieregulowanym nadciśnieniem tętniczym.

• Łączenie deksametazonu z lekami na nadciśnienia, należącymi do grupy ACEI zwiększa ryzyko wystąpienia zmian morfologii krwi.
  
• Efedryna, ryfampicyna, ryfabutin, karbamazepina, fenobarbital, fenytoina, prymidon, aminoglutetimid mogą osłabiać działanie deksametazonu.
• Deksametazon obniża skuteczność leków przeciwcukrzycowych (w tym także insuliny) i niektórych leków przeciwnadciśnieniowych.
• Deksametazon może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych i prowadzić do wystąpienia krwotoków.
• Rytonawir, doustne leki antykoncepcyjne zwiększają stężenie deksametazonu we krwi, co może nasilać działania niepożądane leku.
• Jednoczesne przyjmowanie deksametazonu oraz leków z grupy NLPZ zwiększa ryzyko wystąpienia owrzodzeń żołądka i dwunastnicy.
• Łącznie leku z metotreksatem, zwiększa ryzyko toksycznego wpływu tych leków na układ krwionośny.
• Leki zobojętniające, szczególnie te zawierające krzemian magnezu, zaburzają wchłanianie deksametazonu z przewodu pokarmowego.

Do najczęściej opisywanych działań niepożądanych leku Demezon należą:

• zwiększenie masy ciała,
• bradykardia,
  
• zahamowanie wzrostu i rozwoju u dzieci,
• zwiększenie podatności na infekcje oraz ich ciężki przebieg, 
• osteoporoza, złamania kręgów i kości długich,
• drgawki, wzrost ciśnienia śródczaszkowego,
• reakcje psychiczne (omamy, urojenia, mania),
• choroby afektywne (myśli samobójcze, drażliwość, euforia, depresja, zmiany nastroju),
• zaburzenia ze strony układu pokarmowego.

• substancja czynna: 4 mg/ml lub 8 mg/ml fosforanu deksametazonu,
• substancje pomocnicze: edetynian sodu, glikol propylenowy, chlorek sodu, wodorotlenek sodu, woda do wstrzykiwań.