84 produkty zawierające Azytromycyna, w tym 84 na receptę.
37 produktów można aktualnie znaleźć w aptekach.
Azytromycyna należy do grupy antybiotyków makrolidowych i jest stosowana w leczeniu infekcji bakteryjnych, głównie związanych z układem oddechowym, pokarmowym oraz moczowo-płciowym, a także w zakażeniach bakteryjnych skóry.
Azytromycyna jest dostępna wyłącznie jako lek na receptę i występuje jako:
tabletki powlekane – np. Sumamed, Macromax, Azycyna, Azitrox 500, Azimycin, Nobaxin, Azitrolek 500, Azitrolek 250, Azithromycin Aurovitas, Azithromycin Genoptim, Azibiot,
kapsułki – np. Sumamed,
tabletki do wytworzenia zawiesiny – np. Sumamed,
granulat do wytworzenia zawiesiny – np. Sumamed, Sumamed Forte, Azycyna,
proszek do wytworzenia zawiesiny – np. Azitrolek,
krople do oczu – np. Azyter.
W jakich chorobach stosowana jest azytromycyna?
Jakie są przeciwwskazania do stosowania azytromycyny?
Jakich leków nie powinno łączyć się z azytromycyną?
Jakie są działania niepożądane azytromycyny?
Czy można łączyć azytromycynę z alkoholem?
Czy azytromycynę można stosować podczas ciąży?
Czy azytromycynę można stosować podczas laktacji (karmienia piersią)?
Czy podczas stosowania azytromycyny można prowadzić samochód?
Antybiotyki makrolidowe – azytromycyna a klarytromycyna i erytromycyna
Azytromycyna, należąca do grupy antybiotyków makrolidowych, działa bakteriostatycznie, co oznacza, że hamuje syntezę białek bakteryjnych. Zapobiega dalszemu wzrostowi i namnażaniu bakterii poprzez wiązanie się z podjednostką 50S rybosomu, który jest częścią komórki bakteryjnej.
Azytromycyna jest stosowana głównie w leczeniu infekcji bakteryjnych związanych z układem oddechowym, pokarmowym, moczowo-płciowym oraz w zakażeniach bakteryjnych skóry. Znajduje zastosowanie w leczeniu m.in.:
ostrego zapalenia ucha środkowego,
zakażeń górnych dróg oddechowych, takich jak m.in. bakteryjne zapalenie gardła, migdałków i zatok,
zakażeń dolnych dróg oddechowych, takich jak m.in. ostre zapalenie oskrzeli i płuc,
zakażeń skóry i tkanek miękkich, takich jak m.in. róża, liszajec, wtórne ropne zapalenie skóry, ropień wędrujący i trądzik,
chorób przenoszonych drogą płciową, takich jak m.in. niepowikłane zapalenie cewki moczowej i szyjki macicy wywołane przez bakterię Chlamydia trachomatis.
W postaci kropli do oczu azytromycyna jest stosowana w leczeniu ropnego oraz jagliczego zapalenia spojówek wywołanego przez bakterię Chlamydia trachomatis.
Warto zaznaczyć, że azytromycyna, podobnie jak inne antybiotyki, nie jest skuteczna w leczeniu infekcji wirusowych. Może być stosowana zarówno u dorosłych, jak i u dzieci, w zależności od wskazania.
Stosowanie azytromycyny zależy od wskazania, postaci leku, czy wieku pacjenta. Zwykle w leczeniu infekcji dróg oddechowych lek stosuje się przez 3-6 dni, raz dziennie, popijając wodą. Dokładne dawkowanie i dawkę ustala lekarz.
W przypadku preparatów do przygotowania zawiesiny dawkowanie jest podobne do tabletek i kapsułek. Produkty te zwykle są przeznaczone dla dzieci lub osób starszych, mających trudności z połykaniem leków. Dawkowanie zależy od masy ciała i ustala je lekarz. Przed podaniem proszek należy wymieszać z wodą, aby uzyskać jednolitą zawiesinę. W celu złagodzenia gorzkiego smaku lek można popić sokiem owocowym. Tabletki do wytworzenia zawiesiny należy rozpuścić w wodzie, wymieszać, a następnie wypić powstały płyn.
Krople do oczu z azytromycyną stosuje się zazwyczaj przez 3 dni, 2 razy dziennie. Przed i po wkropleniu leku należy starannie umyć ręce, unikać dotykania końcówką pojemnika oka lub powiek, a po użyciu wyrzucić pojemnik jednodawkowy. W trakcie stosowania kropli nie powinno się używać soczewek kontaktowych.
Podczas antybiotykoterapii warto stosować probiotyki, zawierające szczepy bakteryjne, takie jak np. saccharomyces cerevisiae var. boulardi, czy lactobacillus, w celu uzupełnienia prawidłowej flory bakteryjnej. Przy stosowaniu niektórych z probiotyków między ich zażyciem a zażyciem antybiotyku należy zachować co najmniej 1-2 godziny odstępu.
Azytromycyny nie należy stosować w przypadku:
nadwrażliwości na nią lub inne antybiotyki z grupy makrolidów,
osób ze zwiększonym ryzykiem arytmii, w tym z wrodzonym lub nabytym wydłużeniem odstępu QT w sercu, leczonych lekami wydłużającymi odstęp QT (np. citalopramem, amiodaronem, sotalolem, lewofloksacyną, cyzaprydem, hydroksychlorochiną), zaburzeniami elektrolitowymi (zwłaszcza niedoborami magnezu i potasu), spowolnioną pracą serca, niewydolnością serca - azytromycyna może wydłużać odstęp QT, co może prowadzić do zaburzeń pracy serca, w tym arytmii,
leczenia chorób dróg moczowo-płciowych, gdy osoba jest zakażona krętkiem bladym, który wywołuje kiłę,
zakażonych ran oparzeniowych.
Ponadto podczas stosowania azytromycyny należy zachować szczególną ostrożność u osób z niewydolnością wątroby lub nerek oraz u osób z zaburzeniami neurologicznymi i psychiatrycznymi.
Azytromycyny nie powinno stosować się razem z:
lekami zobojętniającymi kwas solny w żołądku, np. pantoprazolem, omeprazolem – stężenie azytromycyny we krwi może się zmniejszyć; w przypadku łącznego stosowania tych leków należy zachować odstęp czasowy,
citalopramem, amiodaronem, sotalolem, lewofloksacyną, cyzaprydem i hydroksychlorochiną, gdyż mogą one wydłużać odstęp QT, a ich łączne stosowanie z azytromycyną może zwiększać ryzyko zaburzeń pracy serca,
digoksyną i kolchicyną – ich stężenie we krwi może się zwiększyć,
cyklosporyną – jej stężenie we krwi może się zwiększyć, należy monitorować jej stężenie i ewentualnie zmodyfikować dawkę,
alkoloidami sporyszu, np. ergotaminą — ze względu na zwiększone ryzyko zatrucia alkaloidami sporyszu,
nelfinawirem, stosowanym w leczeniu zakażenia wirusem HIV – stężenie azytromycyny we krwi może się zwiększyć.
Ponadto należy zachować ostrożność podczas stosowania statyn (np. atorwastatyny, rosuwastatyny) z azytromycyną, ponieważ przy połączeniu tych leków zaobserwowano przypadki rabdomiolizy, czyli uszkodzenia i rozpadu komórek mięśni szkieletowych.
Łączenie acenokumarolu lub warfaryny z azytromycyną może prowadzić do nasilenia działania przeciwzakrzepowego, dlatego należy zwiększyć częstość oznaczania INR (czasu protrombinowego).
Do najczęstszych działań niepożądanych azytromycyny należą:
objawy związane z układem pokarmowym: wymioty, nudności, biegunka, ból brzucha, wzdęcia,
zmiany w parametrach morfologii krwi, które zazwyczaj ustępują w krótkim czasie po zakończeniu leczenia.
Mogą również wystąpić:
zaburzenia widzenia,
zaburzenia smaku,
Ze względu na wpływ antybiotyków na florę bakteryjną, może pojawić się biegunka związana z zakażeniem bakterią Clostridum diffiicile, co może prowadzić do rzekomobłoniastego zapalenia jelit. Może również wystąpić lub nasilić się miastenia, czyli choroba autoimmunologiczna powodująca osłabienie mięśni szkieletowych. Ponadto u dzieci mogą wystąpić wymioty lub rozdrażnienie, co może prowadzić do zwężenia odźwiernika, będącego częścią żołądka.
Ponadto należy obserwować, czy w trakcie terapii nie pojawiły się inne nadkażenia, np. grzybicze.
W przypadku stosowania kropli do oczu mogą wystąpić swędzenie, pieczenie, kłucie w oku, nieostre widzenie, uczucie lepkości powiek oraz uczucie „ciała obcego”.
Nie ma bezwzględnych przeciwwskazań do picia alkoholu podczas terapii azytromycyną, jednak należy pamiętać, że stosowanie alkoholu może osłabić skuteczność leczenia lub zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Alkohol obciąża również wątrobę, która jest odpowiedzialna za metabolizm leków, co może zaburzać prawidłowy metabolizm azytromycyny.
Azytromycyna przenika przez łożysko. Ze względu na brak wystarczających danych, jej stosowanie w ciąży jest dopuszczalne jedynie wtedy, gdy korzyści przewyższają ryzyko. Decyzję o leczeniu podejmuje lekarz, uwzględniając stan zdrowia matki i potencjalne ryzyko dla płodu.
Azytromycyna przenika do mleka kobiecego i może tam się gromadzić. Ze względu na brak wystarczających danych, jej stosowanie podczas laktacji jest dopuszczalne jedynie wtedy, gdy korzyści przewyższają ryzyko. O leczeniu decyduje lekarz, biorąc pod uwagę stan zdrowia matki i potencjalne ryzyko dla dziecka.
Nie ma przeciwwskazań do prowadzenia pojazdów podczas leczenia azytromycyną. Jednak należy obserwować organizm i w razie wystąpienia działań niepożądanych, takich jak zaburzenia widzenia, czy zawroty głowy, należy zachować ostrożność i unikać prowadzenia samochodu.
Azytromycyna, klarytromycyna i erytromycyna należą do tej samej grupy antybiotyków makrolidowych, dlatego wykazują identyczny mechanizm działania bakteriostatycznego – hamują wzrost i namnażanie bakterii. Mogą jednak różnić się farmakokinetyką, czyli m.in. wchłanianiem, czy metabolizmem. Ze względu na praktycznie identyczne działanie, nie zaleca się ich łącznego stosowania.
Źródła
https://go.drugbank.com/drugs/DB00207
Dokładamy wszelkich starań, aby nasz artykuł jak najlepiej oddawał dostępne informacje, ale nie można go traktować jako konsultacji farmaceutycznej. Przed zażyciem leku należy przeczytać ulotkę, a w przypadku pytań skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Wszystkie podane w artykule nazwy produktów oraz zdjęcia są przykładowe i nie stanowią żadnej formy reklamy. Wszystkie prawa autorskie do artykułu są zastrzeżone przez GdziePoLek sp. z o.o.