Diprophos, cena i dostępność w aptekach

Lek ma działanie przeciwzapalne, przeciwuczuleniowe i immunosupresyjne.

Znajduje zastosowanie m.in. w:

• chorobach układu mięśniowo-szkieletowego i tkanek miękkich - reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenia stawów kręgosłupa, zapalenie korzeni nerwowych,
• chorobach alergicznych - przewlekła astma oskrzelowa, katar sienny, obrzęki naczynioruchowe,
• chorobach skóry - atopowe zapalenia skóry, trądzik torbielowaty, liszaj płaski przerostowy, liszaj prosty,
• zespole nadnerczowo-płciowym, wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, chorobie Crohna, niektórych chorobach stóp.

• występuje u Ciebie nadwrażliwości na betametazon lub inne kortykosteroidy, lub na którąkolwiek z substancji pomocniczych,
• cierpisz na którąś z wymienionych chorób: gruźlica, osteoporoza, choroba wrzodowa, pierwotna jaskra, wczesne zespolenie żył, cukrzyca, zespół Cushinga, niewydolności nerek, zakażenia bakteryjne, grzybicze lub wirusowe.

Decyzję o zastosowaniu leku w wypadku niektórych przeciwwskazań może podjąć lekarz po ocenie ryzyka i zasadności terapii.

• Pacjent powinien oszczędzać staw, do którego lek jest podawany,
• może być utrudnione zwalczanie infekcji,
• pacjent nie powinien być szczepiony, szczególnie na ospę wietrzną i musi unikać kontaktu z osobami chorymi na ospę wietrzną lub odrę,
• mogą wystąpić zaburzenia psychiczne,
• należy zachować szczególną ostrożność u pacjenta z zakażeniem oka wirusem opryszczki, w nieswoistym wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, w czynnym lub utajonym wrzodzie trawiennym, u osoby z niewydolnością nerek, nadciśnieniem lub osteoporozą,
• działanie leku nasila się u osób z niedoczynnością tarczycy lub z marskością wątroby,
• w przypadku długotrwałego leczenia, lekarz może podjąć decyzję o zastosowaniu preparatów doustnych.

• Przy jednoczesnym stosowaniu fenobarbitalu (Luminalum), fenytoiny (Phenytoinum WZF), rifampicyny (Rifampicyna TZF) lub efedryny (Ephedrinum Hydrochloricum WZF) może występować zwiększony metabolizm kortykosteroidów, a co za tym idzie - zmniejszone ich działanie lecznicze,
• u pacjentów otrzymujących kortykosteroidy oraz estrogeny (Estrofem, Systen 50) istnieje ryzyko nasilenia działania kortykosteroidów. Takich pacjentów należy obserwować,
• u pacjentów stosujących środki moczopędne (Furosemid), które obniżają stężenie potasu, glikozydy nasercowe lub amfoterycynę B należy monitorować stężenie elektrolitów we krwi (szczególnie stężenie potasu), gdyż kortykosteroidy mogą nasilać utratę potasu w połączeniu z wyżej wymienionymi lekami,
• przy stosowaniu kortykosteroidów z lekami przeciwzakrzepowymi typu kumaryny (Acenocumarol WZF) może dojść do zmniejszenia lub zwiększenia działania tych leków,
• kortykosteroidy mogą obniżać stężenie salicylanów (Aspirin C) we krwi.

Lek posiada kategorię C według klasyfikacji FDA. Oznacza to, że w badaniach na zwierzętach wykazano działanie szkodliwe leku na płód, ale nie prowadzono badań klinicznych na ludziach i nie potwierdzono tego faktu.

Lek może być zastosowany tylko w wypadku, gdy korzyści z jego włączenia do terapii są większe niż ryzyko dla płodu, o czym decyduje lekarz.

• zaburzenia elektrolitowe ustroju, takie jak: zatrzymanie sodu, utrata potasu, zatrzymanie płynów, co może objawiać się obrzękami,
• osłabienie mięśni, utrata masy mięśniowej, osteoporoza,
• czkawka, wrzody trawienne, zapalenia trzustki, wrzodziejące zapalenie przełyku,
• utrudnione gojenie się ran, zaczerwienienie skóry twarzy, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy,
• bóle głowy, drgawki, wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego,
• nieregularne miesiączki, obniżona tolerancja na węglowodany, objawy utajonej cukrzycy, zwiększone zapotrzebowanie na insulinę,
• nagłe zmiany nastroju, euforia lub stany depresyjne, bezsenność, zmiany osobowości.

Wszystkie działania niepożądane zostały zamieszczone w ulotce dołączonej do leku Diprophos. Należy pamiętać, że nie występują one u wszystkich pacjentów.

Wystąpienie efektów ubocznych w dużym stopniu zależy od dawki oraz czasu trwania leczenia. Z reguły są one odwracalne i można je minimalizować poprzez zmniejszenie dawki leku, więc pacjent powinien poinformować o każdym działaniu niepożądanym swojego lekarza lub farmaceutę.

• substancja czynna: betametazon,
• substancje pomocnicze: fosforan disodu dwuwodny lub fosforan disodu bezwodny, chlorek sodu, wersenian sodu, polisorbat, alkohol benzylowy, nipagina M, nipagina P, karboksymetyloceluloza sodowa, glikol polietylenowy, woda do wstrzykiwań.