Jak długo mogą trwać objawy odstawienia po leku Reagila?

Czy mogę zapytać, jak lekarze różnią psychozę od schizofrenii i jak wyjaśniają i odróżniają schizoprenię wywołaną przez leki od kogoś, kto miał schizofrenię na początku, u osoby, u której w ogóle nie zdiagnozowano schizofrenii. U mnie zaczęło się od depresji, potem przeszło w zaburzenie obsesyjno-kompulsywne i pogorszyło się do psychozy. To właśnie po lekach przeciwdepresyjnych po raz pierwszy miałem halucynacje wzrokowe (zobaczyłem znajomą twarz, a kiedy podszedłem bliżej, okazało się, że to nieznajomy), przed nimi nie miałem nic z tych problemów ze wzrokiem i słuchem, po nich lekarze zalecili antypsihotyczne, a kiedy się "ustabilizowałem", zasugerowano mi, żebym spróbował bez nich w ogóle. Z antypsihotics reagilla miałem akhatasia i doświadczyłem restlesnes i myślę, że miałem odwagę robić rzeczy, których nigdy bym bez niego nie zrobił, moje myśli nie były chaotyczne, ale wszystkie antypsichotyki zamknęły moje emocje, nie mogłem płakać
Po odstawieniu reagila czułem się, jakbym bardzo się degradował w nocy, poczułem jakieś dziwne duszenie w głowie, miałem chaotyczne myśli, jak 1000 tysięczy na raz i wiedziałem, że to nie jest dobre, to była jednorazowa rzecz, a potem kontynuowałem antypsichotyki, dali mi najgorszą z mojego doświadczenia, to była najsilniejsza klozapina. Miałem nudności, nie miałem żadnych emocji, które w ogóle się pokazywały, czułem się słaby w ciele, kiedyś doświadczyłem nagłej zmiany zachowania, poczułem nagłe szczęście, a po tym nagłym smutku nigdy wcześniej tego nie miałem. Zmniejszyło to moje leukocyty, ale lekarze chcieli pomóc BCEOUSE w moim wieku, a ja miałem wolę dla rodziny i dzieci i powiedzieli, że jest to bezpieczniejsze niż Reagila. Wiem, że my "chorzy psychicznie" nie możemy wierzyć we wszystko, co mówimy, bo mogą to być nasze "urojenia", ale mówię o moim najszczerszym doświadczeniu i emocjach i stete w tym, co znajduję sam. Po prostu czuję, że nieuporządkowana mowa bc miałem jedną po tym, jak próbowałem zrobić sobie krzywdę, była oznaką czegoś gorszego i boję się tego. Myślenie o schizofrenii jako o rozdarciu własnej osobowości i psychozie jako o zniekształconej rzeczywistości. Trochę się boję. Przepraszam za mój zły eng

Poza tym lek powoduje mlaskanie dziwne w ustach, napięcie nerwowe które rozładowuje masturbacja. Piszę to dla potomych by wiedzieli że wyjątkowo źle go zniosłem i bardziej mi zaszkodził.niz pomógł.

Poza tym Szpitale psychiatryczne w Polsce podają leki jedne po drugim, a potem lekarz psychiatra ocenia działanie kilku leków naraz bo nigdy nie robią detoksu miesięcznego. Po prostu ich opinie nie sa wiarygodne jeśli podawanie leków nie wiązało się z detoksem od tych lekow

Jak chcesz się tarzac po podłodze to idz do psychiatrii po reagile na miesiac i ja odstaw. Naprawdę polecam te.przezycia i te opisy że jest lepiej. Bo to nie sztuka oceniać działanie leku na korytarzu szpitala. Po prostu to nie możliwe. Gdy zaczniesz widzieć połysk, objawi się akatyzja to rzuc w cholerne ten lek bo lekarz prawdopodobnie znowu ja przedawkował. Mamy tak leczony cały szpital przedawkowaniem tego leku.

Odstawienie tego leku było przerażające najpierw dziwne samopoczucie w głowie a potem sztywnienie przez miesiąc w łóżku. Naprawdę mordęga. Piłem mnóstwo wody by się go pozbyć. Objawy odstawienia sprowadzają Cie do roli inwalidy. Lepiej się czuje gdy ten lek omijam i te super ośrodki psychiatrii gdzie z trudem odczytują dawki leku jakie należy podawac

Lek reagila jest podawany w Polsce w złych dawkach głównie w szpitalach. Powoduje on osłabienie sprawności biegania i jest dosyć niebezpiecznym lekiem. Dodatkowo często ujawnia problemy takie jak akatyzja( nie możność usiedzenia, ciągła potrzeba ruchu), powoduje też wrazenie rozswietlenia i problemy ze wzrokiem. Lepiej omijać ten lek a przynajmniej w tych dawkach które podaję się w polskich szpitalach psychiatrycznych bo dawki podawane w nich przekraczają zalecenia z ulotki. Co więcej skutki odstawienia leku jak sztywnienie mięśni są naprawdę dziwne. Poza tym wywołuje wrażenia dźwiękowe u pacjentów i potrzebę przytulania w skrajnym przypadku do misia. Lek jest wyjątkowo szkodliwy dla ludzi.

Wiem bo byłem nim leczony i to było bardziej przerażające przeżycie niż rzeczywiste leczenie. Chyba po prostu psychiatra go przedawkował mi i od tej pory nie biegam już tak sprawnie jak dawniej a więc mi bardziej zaskodzono nim niż pomogło.